برنامه ها و نرم افزارهایی که به مشتریان یا کاربران نهایی سرویس ارایه می دهند می توانند نسبت به بسیاری از تهدیدات، آسیب پذیر  باشند. هر چند که بسیاری از این تهدیدات می توانند توسط توسعه دهنده برنامه جلوگیری شوند اما باید توجه کنیم که اغلب این مسأله خارج از کنترل صاحب وب سایت می باشد. 

یک WAF یا Web Application Firewall یک لایه امنیتی و کنترلی مابین مشتریان و برنامه یا سرویس شما فراهم می کند.یک WAF تمامی دسترسی ها به برنامه وب را با ابزارهای امنیتی و کنترلی ترافیک ورودی به برنامه وب سایت و ترافیک پاسخ از سمت برنامه وب شما را فیلتر می کند. WAF با امن کردن ساختار برنامه و همچنین کاربر برنامه، مکمل فایروال در شبکه شما می باشد و لایه دیگری از امنیت را به ارمغان می‌آورد. برنامه ها و نرم افزارهای وبی می توانند با تهدیدات زیادی آسیب پذیر شوند که به وسیله فایروال ها در شبکه قابل تشخیص نمی باشند.

انواع و دامنه تهدیدات:
برنامه ها می توانند در مقابل بسیاری از تهدیدات که قابل شناسایی به وسیله فایروال ها نیستند آسیب پذیر باشند تأثیر این نوع حملات می تواند بسیار شدید باشد.

پروژه امنیت برنامه کاربردی وب باز (Open Web Application Security Project) که آن را OWASP می گویند لیست ۱۰ ریسک و خطر مهمتر که هنوز برنامه های کاربردی وب را مورد تهدید قرار می دهند آورده است. مهمترین ریسک ها در سال ۲۰۱۰ مجازا مطابق ورژن جدید ۲۰۱۳ آن می باشد.

رایج ترین حملات در طی سال ها تغییرات چشمگیری نکرده است. چند نمونه از این حملات در ادامه مطرح می شود: 
تزریق کد: حملات SQL Injection از فرمهای وبی یا دیگر مکانیزم ها برای ارسال دستورات SQL یا دستورات شامل کاراکتر های خاص SQL استفاده می کنند. با ارسال این دستورات SQL، حمله کنندگان می توانند بخش مدیریت پایگاه داده ی SQL را مورد هدف قرار داده و دستورات تزریق شده را اجرا کنند و کاربران غیر مجاز به اطلاعات حساس پایگاه داده دسترسی پیدا کنند.

Cross-Site Scripting) XSS): حملات XSS به دلیل عدم اعتبار سنجی ورودی های کاربران می باشد و مهاجمان می توانند با تزریق اسکریپت های مخرب در سایت از این آسیب پذیری سوء استفاده کنند.

افشای اطلاعات حساس و محرمانه:
اگر برنامه ی وب شما از اطلاعات محرمانه وحساس مانند شماره کارت اعتباری یا اعداد اجتماعی (SSN Social Security Number) محافظت نکند، حمله کنندگان قادر به سرقت اطلاعات هویتی و محرمانه، کلاه برداری و دیگر جرایم می شوند.

جعل تقاضای عبور سایت Cross-Site Request Forgery) CSRF):
حملات CSRF کاربر را مجبور به ارسال درخواست HTTP که شامل کوکی های نشست قربانی است به برنامه ی وب آسیب پذیر می کند، برای این برنامه وب آسیب پذیر این درخواست که از طرف قربانی می‌آید، قانونی و مجاز به نظر می رسد.

WAF یک دیوار حفاظتی کامل با مکانیزم های امنیتی برای حفاظت از برنامه ی وب شما را فعال می کند که تضمینی در مقابل آسیب پذیری کد ها و جلوگیری از نشست اطلاعات می باشد. برآوردن آمنیت در صنایع پرداخت با کارت (PCI) و یا استاندارد امنیت داده (DSS) کمک می کند.شرکت فرانسوی BEE-WARE که تولید کننده راهکار امنیتی WAF می باشد، طراحی شده با بهترین ابزارهای محافظتی برای حصول اطمینان کارایی و زمان آپ تایم برنامه های وب می باشد.

یک WAF نباید تنها محدود به ارایه حفاظت در لحظه ی خاص باشد. BEEWARE تضمین می کند که به صورت داینامیک پردازش را انجام می دهد و متناسب با تغییرات برنامه خود را وفق می دهد و نیازی به مداخله ی ادمین شبکه نیز ندارد. برای تأمین امنیت کامل و درست و تأثیر گذار برنامه های وب یک WAF باید بتواند با کنترل شناسایی کاربران نیز همراه باشد. این مطلب می رساند که نیاز به راهکار پیاده سازی ساده مدیریت دسترسی به وب (Web Access Management) نیز وجود دارد.محصول WAF شرکت BEEWARE ماژول WAM رانیز پشتیبانی کرده و همراه با WAF ارایه می نماید.

وزیر ارتباطات تاکید کرد: ما در مقابل شبکه‌های اجتماعی نمی‌ایستیم ولی توصیه‌مان این است که شبکه‌های اجتماعی باید داخلی شود و اجازه ندهیم دیگران از رفتار و اطلاعاتمان سوءاستفاده کنند. 

به گزارش افتانا(پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، محمود واعظی اظهار داشت: شبکه‌های اجتماعی واقعیت است و تسهیلاتی را دراختیار کاربران قرار می‌دهد. اگر قرار بر این باشد که با شبکه‌های اجتماعی مخالفت شود و در وزارتخانه با عینک اقتصادی به این شبکه‌ها نگاه کنیم باید اولین مخالف آن بودیم چراکه اینها مرتباً باهم رایگان صحبت می‌کنند و انواع و اقسام فعالیت‌ها را دارند ولی سیاست دولت فعلی و این وزارتخانه این نیست که برای اینکه سود بیشتری عاید وزارتخانه و خزانه دولت شود، بیاییم با تسهیلاتی که دراختیار مردم قرار گرفته، مخالفت کنیم. 

وزیر ارتباطات تصریح کرد: دولت با فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی مخالف است و این راهکار را موثر نمی‌داند. 

وی با نگاه ملی به شبکه‌های اجتماعی خارجی گفت: با توجه به اینکه سرور این شبکه‌ها در خارج از کشور است، اینها می‌توانند مراودات و رفتار و مطالبات این ۵-۴ میلیون ایرانی که باهم در ارتباطند را تجزیه کنند، چرا ما باید اطلاعات خودمان را در دسترس خارجی‌ها قرار دهیم؟ بر این اساس ما اعتقادمان بر این است که خود ایرانی‌ها، دانشگاه‌ها، جوان‌ها و گروه‌های مختلف بیایند و در داخل ایران برنامه‌نویسی کنند و app بنویسند و شبکه‌های اجتماعی داخلی را فعال کنند.
 
ما هم حتماً کمک مالی به آنها خواهیم کرد برای اینکه نشان دهیم برای این کار ارزش قائل هستیم، کمک فنی خواهیم کرد و حاضرم در دیتاسنتر تمام امکانات را به‌طور رایگان دراختیارشان قرار دهم که در داخل کشور این اپلیکیشن‌ها را داشته باشیم. 

واعظی در ادامه گفت: مگر ما چه کم داریم؟ چون جوان‌های ما در برنامه‌ریزی خیلی خوب کار می‌کنند. مثلاً وی‌چت را چند نفر چینی نوشته‌اند. ما در مقابل شبکه‌های اجتماعی نمی‌ایستیم ولی توصیه‌مان این است که شبکه‌های اجتماعی باید داخلی شود اجازه ندهیم که دیگران از رفتار و اطلاعاتمان سوءاستفاده کنند.
 
در دنیای امروز اینکه آنها نتوانند تمام این اطلاعات را برداشت کنند کار سختی نیست. تعداد قلیلی از کاربران ما فرهنگ استفاده از این شبکه‌ها را خوب درک نکرده‌اند و بعضا اطلاعات خود را در معرض دید قرار می‌دهند درصورتی که بسیاری از کاربران خارجی، برای حریم خصوصی خودشان ارزشی قائل هستند. 

یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکید کرد: در فضای مجازی به ویژه سایت های اجتماعی بنا باید بر گردش آزاد اطلاعات باشد،‌در این صورت گردش آزاد اطلاعات به ضرر نظام نخواهد بود. 

به گزارش افتانا( پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، احمد شوهانی گفت: فیلترینگ برخی سایت‌ها و نرم‌افزارهای اجتماعی به دلیل برخی ضررها انجام می‌شود، به ویژه زمانی که احتمالا خدشه‌دار شدن امنیت ملی وجود داشته باشد. 

نماینده مردم ایلام تاکید کرد: البته فلیترینگ این سایت‌ها و نرم‌افزارها بهتر است به صورت موقت انجام شود نمونه عینی آن کشور ترکیه است که به دلیل برخی مسائل امنیتی سایت اجتماعی فیسبوک را فیلتر کرد اما پس از چند روز رفع فلیتر شد. 

وی تصریح کرد: پایبندی مسوولان ایرانی و ارزش‌ها و مسائل فرهنگی موجب فلیتر کردن برخی سایت ها و شبکه‌های اجتماعی می‌شود. اما به طور کلی باید گفت مادامی که امنیت ملی و اجتماعی کشور خدشه‌دار نشود در فضای مجازی اصل باید گردش آزاد اطلاعات باشد. 

شوهانی متذکر شد: محدودیت فضای مجازی نه جواب داده و نه خواهد داد و یقینا مردم و جوانان راهکارهایی را برای خروج از محدودیت‌ها پیدا می‌کنند اما بهتر است مسوولان به جای برخوردهای سلبی فرهنگ‌سازی کنند تا جامعه از نرم‌افزارها و سایتهای اجتماعی استفاده مناسب کنند. 

 یک دانشجوی ۱۹ ساله اتریشی به طور اتفاقی و بدون قصد قبلی، به علت یک ضعف امنیتی در توییتر، موفق شد این سایت را هک کند. وی تنها تلاش کرده بود از سمبل قلب در توییت خود استفاده کند. 

به گزارش افتانا(پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، مشکل تازه در توییتر پس از آن آغاز شد که این دانشجو به طور تصادفی متوجه شد برنامه TweetDeck که برای تسهیل مدیریت حساب‌های کاربران توییتر مورد استفاده قرار می گیرد، در صورت استفاده از برخی سمبل‌ها و علائم در حین تایپ و از جمله شکل قلب دچار مشکل می‌شود. 

هکرها بعد از اطلاع از این مساله به سرعت بدافزاری را طراحی کردند که سمبل قلب را طور انبوه تهیه و بر روی توییتر ارسال می‌کرد تا برای دیگر کاربران مشکل ایجاد کند. با توجه به اینکه برنامه یاد شده دارای آسیب‌پذیری نرم افزاری خاصی است می‌توان با یک سمبل قلب به شکل ♥ آن را به سرعت آلوده کرد. 

این دانشجو با بررسی بیشتر رشته‌ای از کدها را شناسایی کرد که با گنجاندن فرامین بیشتر می‌توانند پیام‌های ناخواسته در قالب پنجره‌های pop-up‌ برای کاربر به نمایش درآورند. مدیران توییتر هم اکنون از این مشکل مطلع شده اند، اما هکرها برای سوءاستفاده از این مساله سریع تر وارد عمل شده اند. 

در حال حاضر این مشکل برطرف شده است، اما هکرها برای چند ساعت با سوءاستفاده از آن مشکلاتی را برای برخی کاربران مشهور توییتر و چند شبکه تلویزیونی و موسسه رسانه‌ای به وجود آوردند.

با وسعت یافتن جوامع و نیاز به اطلاعات بیشتر که پا را از محله و شهر فراتر می گذاشت و انسان خواستار کسب خبر حتی از آن سوی آبها شد، نیاز به فناوری مانند اینترنت خودنمایی کرد و به این ترتیب اینترنت که در ابتدا یک شبکه درون گروهی تبادل اطلاعات بین دانشمندان بود به شبکه جهانی برای تمامی مردم در تمامی نقاط جهان تبدیل شد. 

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، امروزه همه می توانند از طریق رایانه های شخصی، تبلت و تلفن های هوشمند خود، وارد دنیای بزرگ اینترنت شده و به تبادل اطلاعات بپردازند. اما اینترنت تیغ دو لبه ای است که جنبه مثبت و منفی دارد. نه تنها قادر است به تعالی انسان بینجامد بلکه انحطاط وی را نیز تسهیل می کند. 

از آنجا که نمی توان مانع از بارگذاری مطالب خلاف عرف و اخلاق شد و هر کسی قادر به چنین کاری است، تدوین گران ضوابط و قوانین اینترنت سعی می کند با ایجاد فیلترهایی دسترسی به تارنماهای نامناسب را بویژه برای کودکان محدود و یا مسدود کنند. 

همه کشورها به طور متفق القول بر عدم دسترسی کودکان به سایت های غیر اخلاقی تاکید داشته و به شیوه های سخت افزاری و نرم افزاری مختلفی برای پیشگیری از دسترسی کودکان به این تارنماها متوسل می شوند. 

از سوی دیگر فیلترینگ اینترنت در بسیاری از کشورها صورت می گیرد و تقریبا تعداد کشورهایی که اینترنت بدون فیلتر عرضه می کنند بسیار انگشت شمار است. این فیلتر سازی در زمینه های سیاسی، اجتماعی، امنیتی و ابزارهای اینترنتی و به صورت گزینشی یا سراسری صورت می گیرد. 

دراین گزارش به برخی از کشورها که دسترسی به اینترنت را محدود کرده اند می پردازیم: 

کره جنوبی 
کره جنوبی متصل ترین کشور به اینترنت شناخته می شود؛ کشوری که بیش از ۹۰ درصد خانه های آن به اینترنت متصل است. اما این کشور نیز از سال ۲۰۰۱ با قانون تنظیم محتوای اینترنت که از سوی دولت وضع شد دسترسی به اینترنت را برای گروه های مختلف جامعه محدود کرد. 

در این کشور، شرکت های فراهم کننده اینترنت ISP ها ملزم به مسدود سازی دسترسی به سایت های غیر اخلاقی و تهدید کننده امنیت ملی هستند. 

بر اساس این قانون باید نرم افزارهایی بر روی رایانه های مدارس و کتابخانه ها نصب شود تا دسترسی به اینترنت برای کاربران مسدود شود. 

این کشور همچنین دسترسی جوانان را به سایت های غیر اخلاقی مسدود کرده است. 

چین 
چین با داشتن بیشترین کاربر اینترنت- بیش از ۱۴۰ میلیون نفر- ، محدود کننده ترین قوانین استفاده از شبکه جهانی را بر این کاربران اعمال می کند. 

فیلترینگ اینترنت در چین تحت گسترهٔ متنوعی از قوانین و مقررات صورت می‌پذیرد. پروژهٔ "سپر طلایی" که در محاوره "دیوار آتش بزرگ چین" شناخته می‌شود، یک پروژهٔ پایش و نظارت است که توسط وزارت امنیت عمومی دولت جمهوری خلق چین اجرا می‌شود. این پروژه در ۱۹۹۸ کلید خورد و در نوامبر ۲۰۰۳ شروع به کار کرد. 

بیش از دو میلیون نفر، - جمعیتی بیش از تعداد اعضای ارتش آزادی‌ بخش چین- برای کنترل و نظارت بر شبکه‌های اجتماعی با دولت چین که همکاری می‌کنند. 

دولت چین بزرگ ‌ترین دشمن اینترنت در جهان لقب گرفته است. 

دیوار آتش بزرگ که بزرگ ترین سیستم پایش آنلاین جهان است، فقط از نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای پیچیده و چندلایه تشکیل نشده بلکه نیروی انسانی عظیمی نیز پشت آن قرار گرفته که دسترسی به سرویس‌های آنلاین و شبکه‌های اجتماعی را مسدود می کند. 

از جمله مواردی که دولت چین به آن حساس است، می‌توان به استقلال تایوان و تبت، خشونت پلیس، واقعه تاریخی میدان "تیانمن" در ۱۹۸۹‬، پورنوگرافی، وب سایت های بی بی‌سی و ویکی پدیا اشاره کرد. گفته می‌شود چین شیوه خاصی از فیلترینگ را در وب سایت گوگل اعمال می‌کند. 

به این نحو که موتور جستجوگر گوگل بنا به تقاضای مقام های چین از ارائه برخی وب سایتها در جستجوهای کاربران چینی خودداری می‌کند. یعنی ممکن است جستجوی واژه‌ای که در چین ناممکن و بی‌نتیجه است در مکان جغرافیایی دیگری نتایج بسیار متفاوتی داشته باشد. 

این قوانین محدودکننده دولت چین، موجب دعوای مداوم این کشور با شرکت گوگل شده است. 

عربستان سعودی 
دسترسی یک و نیم کاربر اینترنت در عربستان به سایت های مذهبی، سیاسی و غیر اخلاقی مسدود و دسترسی به سایت های پزشکی، فکاهی، فیلم و موسیقی محدود و دسترسی به تنها تعداد معدودی از منابع و سایت ها آزاد است. 

هند 
هند که جزو پر جمعیت ترین کشورهایی استکه بیشترین وب سایت های خبری آسیا را دارد. در این کشور دسترسی به وب سایت های غیر اخلاقی، نژاد پرستی، شرط بندی و سوء استفاده از کودکان مسدود است. 

فیلتر اینترنت در اروپا 
کشورهای اتحادیه اروپا که داعیه دسترسی آزاد به اطلاعات و اینترنت را دارند به طور زیرپوستی، اینترنت را به گونه ای مدیریت می کنند که دسترسی را به اینترنت مسدود و محدود می کند. 

در فرانسه در اقدامی که بومی سازی موتور جستجوی اینترنتی نام گرفته نتایج جستجو دستکاری می شود. در این کشور دسترسی به سایت های غیراخلاقی و ضد امنیت ملی مسدود شده است. 

این کشور با تصویب قانون LSQ در سال ۲۰۰۱، کلیه ISPهای این کشور را موظف کرد تا فعالیت‌های اینترنتی و پیام‌های پست‌الکترونیک مشتریان خود را حداقل به مدت یک سال، ذخیره و نگهداری کنند. 

انگلیس 
انگلیس نیز از جمله کشورهایی است که دسترسی به سایت های نژاد پرستی و تروریستی غیر اخلاقی برای کودکان را مسدود کرده است. 

در این کشور سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی "بنیاد نظارت بر اینترنت" فهرستی از وب سایت های غیراخلاقی را تهیه و بر اساس آن، دسترسی ۹۸ درصد از کاربران اینترنت را به این سایت ها مسدود می کند. 

ایتالیا 
در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا پایش و فیلتر محتوای اینترنت در ایتالیا بسیار رایج تر از سایر کشورهاست. بر اساس قوانین ایتالیا ، از دسترسی عموم مردم به محتوای برخی از سایت های خاص و حتی برخی شبکه‌های تلویزیونی ممانعت می شود. 

در این کشور هر آنچه که نشان دهنده فساد در دولت و مقامات این کشور باشد پایش و فیلتر می شود. 

آلمان 
آلمان از آن دسته کشورهایی است که برخی از محتواهای سیاسی را مسدود می کند. در این کشور هر وب سایت مرتبط با نفی هلوکاست، مسدود می شود. 

آلمان همچنین قوانین مسدود سازی دسترسی به وب سایت های غیر اخلاقی را اجرا می کند. 

کانادا 
کانادا در بین کشورهای برتر در دسترسی به اینترنت قرار دارد با این حال محتوای اینترنتی مرتبط به تروریسم در این کشور مسدود می شود. 

پس از واقعه ۱۱ سپتامبر این قوانین محکم تر شد و ISP ها بر اساس قانون موظف به ثبت اطلاعات تمامی فعالیت‌های اینترنتی کاربران به مدت ۶ ماه هستند. 

آمریکا 
آمریکا نیز که همیشه داعیه حقوق بشری دارد از این قانون مستثنی نیست و برخلاف آنچه که نشان می دهد یکی از کشورهایی است که دسترسی به محتوای اینترنت را برای شهروندانش – البته به شیوه های خاصی- محدود می کند. 

قانونگذاران آمریکایی در اقدامات بسیار حرفه ای و نامحسوس، مانع از دسترسی برخی از گروه های جامعه به برخی محتوای اینترنتی و سایت ها می شوند. 

اگرچه آمریکایی ها تلاش کردند با تصویب قوانین مختلف از جمله "قانون نزاکت ارتباطات" (Communications Decencey Act) دسترسی کودکانشان را به اینترنت محدود کنند اما ظاهرا این تازه آغاز راه بود. 

کنگره این قانون را برای مسدود کردن محتوای اینترنتی غیر اخلاقی تصویب و شرکت های عرضه کننده اینترنت را ملزم کرد با ارائه نرم افزارهایی، اینترنت را در مبدا (شرکت های ISP) و یا در مقصد – رایانه های کاربران عادی – فیلتر کنند. 

این نرم افزارها می توانند با یافتن کلمات خاصی در یک آدرس اینترنتی دسترسی به آن سایت را مسدود کنند یا حتی در نمونه های پیشرفته تر، محتوای تارنماها را نیز برای یافتن کلید واژه ها و تصاویر تعیین شده بررسی کنند. 

اگرچه همه این اقدامات در ظاهر برای حفاظت از کودکان در برابر هجمه اینترنت بود اما مقامات آمریکا به طور نامحسوسی از این شیوه برای بررسی تارنماهای مختلف و جاسوسی از مردم استفاده می کردند. 

حوادث یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ بهانه و دستاویز خوبی شد تا مقامات آمریکایی و برخی از کشورهای اروپایی در استفاده و توسعه تجهیزات اینترنت و همچنین در زمینه تولید محتواى اینترنتى، قوانین سختی تدوین کنند که حریم شخصى و آزادى‌هاى مدنى را به چالش کشاند. 

با این قانون دسترسی به بسیاری از محتواهای اینترنتی عملا غیر ممکن می شود. 

"لایحه‌ محافظت کودکان از اینترنت" (CIPA) نیز یکی دیگر از مجموعه قوانینی است که کنگره‌ امریکا برای جلوگیری از دسترسی کودکان به محتوای غیراخلاقی تصویب کرده است. 

بر اساس این قانون مدارس و کتابخانه‌های عمومی موظف شدند تا براى انجام فعالیت‌هاى اینترنتى، فیلترهاى مربوط به سایت های غیراخلاقی، گپ اینترنتی (chat) و شبکه های اجتماعی و انجمن‌های گفت‌وگو را بر روی رایانه های خود نصب کنند. 

با این حال اجرای این قانون نیز موجب شد دسترسی به سایت های اینترنتی غیر از موارد بالا نیز مسدود شود. 

آمریکا همچنین دامنه هایی را که در فهرست سیاه وزارت خزانه داری این کشور حضور دارند مسدود می کند. 

شکایات فراوان مهمانداران و مسافران خطوط هواپیمایی امریکا از برخی کاربران در استفاده از وب سایت های غیراخلاقی با محتویات مستهجن، صاحبان شرکت های هواپیمایی را به فکر فیلتر کردن این سایت ها انداخت. که از جمله آنها می توان به "امریکن ایرلاینز" به عنوان نخستین شرکت در میان شرکت های فعال در خطوط هوایی امریکا اشاره کرد که به مسدود کردن چنین تارنماهایی و برخورد با استفاده کنندگان از آنها اقدام کرده است. 

وزیر ارتباطات در واکنش به اظهارات دبیر شورای عالی فضای مجازی که گفته بود وزارت ارتباطات درباره راه‌اندازی شبکه ملی ارتباطات کم کاری می‌کند و انسجام لازم را ندارد، گفت: ‌این صحبت نشان دهنده بی‌اطلاعی ایشان است و ایشان در جایگاهی نیستند که درباره انسجام وزارت ارتباطات صحبت کنند. 

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، محمود واعظی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات امروز در واکنش به اظهارات دبیر شورای عالی فضای مجازی مبنی بر اینکه وزارت ارتباطات در راه‌اندازی شبکه ملی ارتباطات کم کاری می‌کند و انسجام لازم را ندارد،‌گفت: این گفته‌ها نشان دهنده بی‌اطلاعی ایشان است. ایشان در جایگاهی نیستند که درباره انسجام وزارت ارتباطات صحبت کنند چون اصلا آشنایی ندارند. 

وزیر ارتباطات در دفاع از اقدامات این وزارتخانه در زمینه شبکه ملی ارتباطات گفت: برای این امر یک برنامه دو ساله داریم.

وی در پاسخ به این سؤال که گفته شده وزارت ارتباطات برنامه‌ای برای ارائه به شورای عالی فضای مجازی ندارد و علیرغم تعیین مهلت یک ماهه برای تعیین برنامه زمانبندی با وجود گذشت ۴ ماه هنوز برنامه‌ای ارائه نداده،‌گفت: در موعد یک ماهه وزارتخانه آمادگی ارائه برنامه زمانبندی مدل مفهومی و تقسیم کار را داشت و این موارد آماده است اما در آن زمان موضوعات دیگری که دارای اولویت بیشتری بودند در شورا مطرح شد. 

واعظی گفت:‌ هر زمان که شورای عالی فضای مجازی آمادگی طرح موضوع داشته باشد وزارت ارتباطات برنامه خود را در خصوص شبکه ملی ارتباطات ارائه خواهد کرد. 

وی در واکنش به این گفته دبیر شورای عالی فضای مجازی که گفته بود وزارت ارتباطات اعتقادی به اجرای شبکه ملی ارتباطات ندارد، گفت:‌ اینکه اعتقاد داریم یا نه در عمل مطرح است نه در حرف.